مراسم سالگرد عروج ملکوتی حضرت امام خمینی (ره) در حسینیه سید الشهداء (علیه السلام) شهر چمستان برگزار گردید در این مراسم بعد از تلاوت قرآن مجید ، ومداحی مداح شهیر استانی جناب آقای صفری ؛ حجه الاسلام والمسلمین حاج آقا جباری امام جمعه محترم شهر چمستان به بیان ویژگیهای بارز حضرت امام (ره) پرداختند. این مراسم با شکوه با ضیافت ناهار به پایان رسید.
به گزارش سرويس بين الملل باشگاه خبرنگاران؛ الخبرپرس در گزارش خود آورده است شهر بلعبک با پديده اي عجيب در مرقد "خوله" دختر امام حسين (ع) روبرو شده است که هزاران تن از مومنان براي مشاهده خارج شدن خون از اين مرقد و ديواره هاي آن در اين مکان جمع شده اند.
چرا ازم تو رو مي گيري- زهرا(س)
چرا تو از زندگي سيري- زهرا(س)
چرا دِلِت مي خواد بميري- زهرا(س)
مي خوني عَجــِل- الهی -وَفـــاتي-سَريعا
چرا ازم تو رو مي گيري- زهرا(س)
حالِ نـَزارِت - بُرده- صبرم- جونم- ببين به لب رسيدهخانه را از- نورِ پاکـَت - رُوشني دِه - جان ِ حيدر(ع)
نفس بزن هوا بگيري - زهرا(س)
خوب شي دوباره پا بگيري - زهرا(س)
الهي كه شفا بگيري-زهرا(س)
عافـَكَ ا...- الهي - وَ اَبــقا كِ زهَرا(س)
چرا ازم تو رو مي گيري- زهرا(س)
روحيّهء من - پاشو- از جا- خونـم - سَر و سامون بگيرهشرمندم از ضربهء مسمار- زهرا(س
)داري مي ري خدا نگه دار-زهرا(س)
لا خـَيرَ بَعدَ ك - حَياتَ -وَاِ نّما يازهرا(س)
چرا ازم تو رو مي گيري- زهرا(س)
.......این عید که عطری فاطمی در آن پیچیده را به فرزند بزرگوار آن حضرت شهید گمنام و همچنین دیگر شهدای مدفون در گلزار شهدای حسینیه حضرت سیدالشهدا (ع) چمستان و تمام شهدای این مرزوبوم تبریک عرض می کنیم.
برای شادی روح شهیدان صلوات
شعر جدید آقای علی کفشگر که عیدانه ایست تقدیم به امام زمان را تقدیم حضورتان می کنیم.
دوباره بی تو دارد این جهان جدید می شود / زمین پر از گل و شکوفه ی سپید می شود
تو آیه آیه کوثر زلال آفرینشی / جهان بدون روی تو چگونه عید می شود
بدون جلوه ی رخ تو ماه در نحوست است / هلال ماه با نگاه تو سعید می شود
زمان اسیر دوری حضور تو الی الابد / ومبتلای داغ ، مدّتی مدید می شود
غبارها گرفته اند آسمان تشنه را / که ماه پشت این غبار ناپدید می شود
مراد عالمی ست آن نگاه مهربا ن تو / عزیز مصر زیر دست تو مرید می شود
تمام انبیا نقاب دار لشکر تواند / مسیح نیز در رکاب تو شهید می شود
مسیح شیعه ی شهید خال بر لب تو است / که پیش روی مادر تو رو سفید می شود
به کاف وها ویا وعین و صاد می خورم قسم / که نام تو برای قفل ها کلید می شود
ولی هنوز در تعجّبم که سال بی رمق / چگونه می رسد ز راه و هی جدید می شود
زمین چگونه می کند لباس تازه بر تنش / جهان بدون روی تو چگونه عید می شود
با تشکر از علیرضا برای ارسال این مطلب
روایت شده موقعی كه حضرت موسی(ع) با یوشع بن نون به زمین كربلا عبور كردند بند نعل حضرت موسی (ع) پاره شد و خاری به پای آن بزرگوار خلید و خون جاری شد.
گفت: پروردگارا، مگر چه گناهی از من صادر شده كه بدین كیفر
گرفتار شدم؟
فاوحی الیه ان هنا یقتل الحسین(ع) و هنا یسفك دمه فسال دمك موافقه لدمه.
خطاب رسید: خون حسین(ع) در این موضع ریخته خواهد شد.
خون تو نیز برای این كه با خون آن حضرت موافقت كند جاری
گردید.
موسی(ع) گفت: حسین كیست؟
منبع : بحارالانوار ، ج44 ،ص244
مداحی واحد بسیار زیبا از حاج حبیب نیازی درشب عاشورا
در حسینیه مبارکه حضرت سیدالشهدا (ع) چمستان
دانلود:
تبدیل تربت امام حسین (ع) به خون در روز عاشورا ۹۱
همزمان با روز عاشورا مقداری از تربت اصلی قبر امام حسین (ع) که در موزه آن حضرت در کربلا قرار دارد به رنگ خون تبدیل شد. به گزارش خبرگزاری اهل بیت علیهم السلام، با گذشت نزدیک به ۱۴۰۰ سال از فاجعه خون بار عاشورا همچنان این داغ بر آسمان و زمین تازه است و کائنات عزادار فرزندان پیامبرند.
در تازه ترین رویداد عاشورائی، همزمان با روز عاشورا مقداری از تربت اصلی قبر امام حسین (ع) که در موزه آن حضرت در کربلا قرار دارد به رنگ خون تبدیل شد.و این حادثه در مقابل چشمان حیرت زده شاهدان عینی رخ داد و مقامات رسمی آستانه مقدسه امام حسین (ع) و نیز سایت رسمی آستانه حضرت ابو الفضل (ع) – سایت کفیل – آن را تأیید کردند.آنچه در پی می آید تصاویر این تربت شریف است.
در احادیث معتبر نقل شده کتابهای شیعه و سنی آمده است که پیامبر اکرم (ص) مشتی خاک کربلا به همسر خود ام سلمه داد و فرمود هرگاه این خاک به رنگ خون درآمد فرزندم حسین (ع) در سرزمینی به نام کربلاء کشته می شود.
قال رسول الله (ص):یا أم سلمة إذا تحولت هذه التربة دما فاعلمی أن ابنی قد قتل.
سه مرتبه بگو:
صلی الله علیک یا اباعبدالله
این کلیپی از مراسم شب عاشوراست که با مدیحه سرایی حاج مصطفی مقدم برگزار شد
برای مشاهده یا دانلود کلیپ نیز روی لینک زیر کلیک کنید
لطفا نظر بدهید...
حضرت عیسی (ع) و كربلای حسین(ع)
در خبر است كه عیسی(ع) را با حواریون گذر به اراضی كربلا افتاد، ناگاه شیری را نگریستند كه طریق را بر روندگان مسدود ساخته بود. شیر به سوی عیسی(ع) پیش آمد و فرمود:
انی لم ادع لكم الطریق حتی تلعنوا یزید قاتل الحسین (ع) .
نمی گذارم شما درگذرید الا آن كه یزید را كه كشنده حسین(ع) است لعن كنید.
عیسی فرمود: حسین كیست؟
قال: سبط محمد النبی الامی و ابن علی الولی ؛
سبط پیامبر و فرزند علی ولی الله است .
عیسی (ع) پرسید: قاتل او كیست؟
گفت قاتل او یزید ملعون است كه وحوش بیابانها و درندگان صحراها خاصه روزهای عاشورا او را لعن كنند .
پس عیسی دست برداشت و لعن كرد بر یزید و نفرین فرستاد بر او. در این وقت شیر از طریق كناری رفت و حواریون ایمن شدند و به جانب مقصود عبور كردند .
منبع : ناسخ التواریخ ، ج 1 ، ص275
مقاله ی " وَ فَدَیناهُ بِذِبْحٍ عَظِیمٍ "
به همین سادگی ها به مقام «خُلّت» نرسیده و برای اینکه «خلیل الله» شود ، از آزمون های زیادی سربلند بیرون آمده...در میان بت پرستان تبر به دوش گرفته ، با پای خود به میان آتش رفته ، عمری را میان ماه و خورشید و ستاره پرستان و خود پرستان گذرانده.آزمون ها داده که به اینجا رسیده.و اما مهمترین آزمون...
مهمترین آزمون «ابراهیم خلیل الله» را «الله» این چنین در کتابش روایت میکند :
" وَإِذِ ابْتَلَی إِبْراهیمَ رَبُّهُ بِكَلِماتٍ فَأَتَمَّهُنَّ قَالَ إِنِّی جَاعِلُكَ لِلنَّاسِ إِمَامًا..." (و چون ابراهیم را پروردگارش با كلماتی بیازمود و وی آن همه را به انجام رسانید [خدا به او] فرمود من تو را امام مردم قرار دادم) 1 .
آزمونی مهم که ابراهیم پس از آن به بالاترین مقام خود یعنی مقام «امامت» رسید.ابراهیمی که تاکنون «نبیّ» ،«رسول» و حتی «خلیل» خدا بوده ، حالا «امام» شده است...
اما چگونه ؟ با چه چیزی آزموده شد؟ «کلمات»
چه هستند این «کلمات» ؟چه رازی در این لفظ قرآنی وجود دارد؟ این کلمات الهی چه هستند که 14 بار در قرآن تکرار شده اند؟این کلمات چه هستند که خدا آنها را وسیله ی توبه آدم ابوالبشر قرار میدهد (فَتَلَقَّی ءَادَمُ مِن رَّبِّهِ كَلِماتٍ فَتَابَ عَلَیْهِ إِنَّهُ هُوَ التَّوَّابُ الرَّحِیمُ 2) و به برکت آنها آدم را می بخشد؟
چه هستند این ها که خدا بارها و بارها در کتابش تأکید میکند که «لا تَبدیلَ لِکَلِماتِ الله» (هیچ تغییری در کلمات خدا نیست 3) ؟
چه هستند این کلمات که خدا میخواهد با آنها احقاق حق کند ( وَ یُحِقُّ الحَق بِکَلِماتِه 4)؟
چه میگوید قرآن؟ نمیدانم! بگذارید مفسر قرآن از قرآن بگوید ؛
مفضل بن عمرو مىگوید از امام صادق علیه السلام پرسیدم آن “كلمات” (كه خدا ابراهیم را با آنها آزمود) چه بود؟حضرت فرمود: «همان كلمات بود كه حضرت آدم از پروردگارش دریافت و خدا (بواسطه آنها) بر او توبه نمود و آن این بود كه: «از تو به حق”محمد” و “على” فاطمه” و “حسن” و “حسین” در خواست مىكنم كه بر من توبه فرمایى»پرسیدم كه اى پسر رسول خدا “پس معناى”فَأَتَمَّهُنَّ” چیست؟ فرمود:«یعنى آن اسامى - كه اسامى دوازده امام بود - را تا نام قائم كامل نمود.» 5
آری ابراهیم هم مانند سایر پیامبران، آشنا شد با «کلمات الله» . آشنا شد با مخلوقاتی که فلسفه آفرینش اند.اول انسان هایی که از ازل بوده اند و قرار است در آینده به روی کره خاکی بیایند .و آدم و نوح و ابراهیم و همه و همه واسطه اند برای آمدن آنها. زمینه ساز اند برای آمدن آنها. آنهایند؛ پیامبر آخرالزمان و دختر اطهرش و بَعلِها و بَنِیها.
ابراهیم میداند که این اَبَرمخلوق خدا ، این پیامبر آخرالزمان و خاندان پاکش ، از نسل او خواهند بود.از ذریه ی ابراهیم.اما اینجا مشکلی وجود دارد. ابراهیم پیر شده و هنوز اولادی ندارد. پس تکلیف نسل چه میشود ؟!
لذا از خدای خود خواست : "رَبِّ هَبْ لِی مِنَ الصَّالِحِینَ" (ای پروردگار من، مرا [فرزندی] از شایستگان بخش 6)
و اجابت شد : " فَبَشَّرْنَاهُ بِغُلَامٍ حَلِیمٍ" (پس او را به پسری بردبار مژده دادیم 7).
حال ابراهیم دارای پسر شده ، دارای نسل شده ، پسری «حلیم» ، اسمش هست «اسماعیل». پسری که قرار است نسل ابراهیم باشد و ذریه پیامبر آخرالزمان از او باشند.
اسماعیل بزرگ میشود.حالا دیگر مردی شده برای خودش. سیزده ساله است که پدرش برایش خوابی می بیند.
خدای ابراهیم باز هم برای بنده خلیل خود آزمونی طراحی کرده. این بار ابراهیم مأمور میشود به ذبح فرزند خود.باید سر از تن پسر سیزده ساله ی خود جدا کند. خیلی سخت است برایش. نه دل کندن از پسر و قربانی کردن او در راه خدا ، نه ! این ظلمی ست در حق ابراهیم خلیل الله که فکر کنیم برای ابراهیم سخت بود که بگذرد از پسرش . خدا خلیل ابراهیم است و اسماعیل پسر او ، پر واضح است که برای ابراهیم گوش کردن به حرف خدا شیرین تر از داشتن پسر است.پس سر بریدن اسماعیل به امر خدا برای او سخت نیست.
اما سختی کار کجاست؟ حساسیت آزمون کجاست؟ باز هم بحث کلمات مطرح است. بحث نسل است و ذریه. ذریه ای که قرار است از نسل اسماعیل باشد و حالا اگر اسماعیل ذبح شود !!! پس تکلیف نسل چه میشود ؟!
سخت است برایش.اما بالاخره دل به دریا میزند. او مأمور به انجام تکلیف است و تکلیف او اطاعت محض از خداست.
با اسماعیل در میان میگذارد مسئله را : ... قَالَ یَا بُنَیَّ إِنِّی أَرَی فِی الْمَنَامِ أَنِّی أَذْبَحُكَ فَانظُرْ مَاذَا تَرَی... (گفت ای پسر من ، من در خواب [چنین] می بینم كه تو را سر می برم پس ببین چه به نظرت می آید 8 ). جالب است گفتگوی این پدر و پسر. پدر میگوید پسرم میخواهم سرت را بِبُرم ، نظرت چیست؟ پسر چه جواب میدهد ؟! جالب تر جواب پسر است : قَالَ یَا أَبَتِ افْعَلْ مَا تُؤْمَرُ سَتَجِدُنِی إِن شَاءَ اللَّهُ مِنَ الصَّابِرِینَ (گفت ای پدر من ، آنچه را مأموری ، بكن.ان شاء الله مرا از شكیبایان خواهی یافت 9) . خالق اسماعیل ، خوب میشناسد او را که لقب «حلیم» به او داده است.آری ! پسر گفت پدرم تو مأموری و معذور ، سر بِبُر...
روز واقعه فرا رسید و ابراهیم و اسماعیل راهی شدند.سختی کار برای ابراهیم است.اسماعیل که ذوب شده در پدر و در خدای پدر و ذره ای شک ندارد به رفتنش به قربانگاه. تا جایی که آخرین توصیه ها را این چنین به پدر میکند که دست هایم را از پشت ببند که موقع سر بریدن ، دست و پا نزنم که تو ببینی و سختت باشد ، چاقو را خوب تیز کن که راحت تر بِبُرد ، مرا به پشت بر زمین بخوابان که مبادا چشم در چشم شویم و سختت باشد...
عجیب پسری ست این اسماعیل. حلیم است واقعاً...
سخت است برایش. برای ابراهیم...
اما به هر حال مأموریتی است الهی و باید انجام شود.لحظه ی وداع است : فَلَمَّا أَسْلَمَا وَتَلَّهُ لِلْجَبِینِ (پس وقتی هر دو تن دردادند [و همدیگر را بدرود گفتند] و [پسر] را به پیشانی بر خاك افكند 10).
دل را به دریا زد و پا بر دل نهاد و دلاورانه خنجر بر حنجر جوان حلیم خود کشید... نمی بُرَد. باز کشید... نمی بُرَد...
گویا برنامه چیز دیگری ست :وَنَادَیْنَاهُ أَن یَا إِبْرَاهِیمُ*قَدْ صَدَّقْتَ الرُّءْیَا إِنَّا كَذَلِكَ نَجْزِی الْمُحْسِنِینَ*إِنَّ هَذَا لَهُوَ الْبَلَؤُا الْمُبِینُ* وَفَدَیْنَاهُ بِذِبْحٍ عَظِیمٍ (او را ندا دادیم كه ای ابراهیم ، رؤیا[ی خود] را حقیقت بخشیدی ما نیكوكاران را چنین پاداش می دهیم، راستی كه این همان آزمایش آشكار بود، و او را در ازای قربانی بزرگی باز رهانیدیم 11).
خدا اصل داستان را گفت برای ابراهیم.که این هم آزمایشی بود برای تو و ما این قربانی را نمیپذیریم و بیا و به جایش این حیوان را سر ببر.
خدا میگوید «وَفَدَیْنَاهُ بِذِبْحٍ عَظِیمٍ» یعنی از ذبح اسماعیل گذشتیم تا به جایش یک مذبوح عظیم را ذبح نماییم. اما منظور خدا از این ذبح عظیم چیست؟ باز هم بی انصافی ست که فکر کنیم منظور این حیوان است! حیوان در مقابل اسماعیل ، ذبح عظیم است؟! العیاذ بالله...
پس منظور خدا چیست؟! چه میگوید قرآن؟ باز هم ماندیم چه بگوییم. بیایید باز به سراغ یکی از مفسران قرآن برویم:
از امام رضا(علیه السلام) چنین نقل شده است : هنگامى كه حق تعالى به
ازاى ذبح اسماعیل قوچى را فرستاد تا به جاى او ذبح شود، حضرت ابراهیم(علیه
السلام) آرزو كرد؛ كاش مى شد فرزندش را به دست خود ذبح كند و مأمور به ذبح
گوسفند نمى شد تا به سبب درد و مصیبتى كه از این راه به دل و جان او وارد
مى شود، مصیبت پدرى باشد كه عزیزترین فرزندش را به دست خود در راه خدا ذبح
كرده تا از این طریق بالاترین درجات اهل ثواب در مصیبت ها را به دست آورد.
در این اثنا خطاب وحى از پروردگار جلیل به ابراهیم خلیل رسید كه "محبوب
ترین مخلوقات من نزد تو كیست؟"
ابراهیم(علیه السلام) عرضه داشت: "هیچ مخلوقى پیش من محبوب تر از حبیب تو
محمد(صلی الله علیه و آله) نیست." پس وحى آمد كه "آیا او را بیشتر دوست
دارى یا خودت را ؟" ابراهیم(علیه السلام) گفت: "او پیش من از خودم محبوب تر
است." خداوند متعال فرمود: "فرزند او را بیشتر دوست دارى یا فرزند خود را
؟" ابراهیم(علیه السلام)عرض كرد: "فرزند او را بیشتر دوست دارم."
پس حق تعالى فرمود:" آیا ذبح فرزند او به دست دشمنان از روى ستم، بیشتر
دل تو را مى سوزاند یا ذبح فرزند خودت به دست خودت در اطاعت من ! "عرض كرد:
"پروردگارا! ذبح او به دست دشمنان بیشتر دلم را مى سوزاند." در این هنگام
خداوند خطاب كرد؛ "اى ابراهیم! پس به یقین جمعى كه خود را از امت محمد(صلی
الله علیه و آله) مى شمارند، فرزند او حسیــــــن(علیه السلام) را از روى
ظلم و ستم و با عداوت و دشمنى، ذبح خواهند كرد همان گونه كه گوسفند را ذبح
مى كنند و به این سبب مستوجب خشم و عذاب من مى گردند."
ابراهیم(علیه السلام) از شنیدن این خبر جانكاه، ناله و فریاد بر آورد و قلب و جان او به درد آمد و بسیار گریه نمود و دست از گریه بر نمى داشت تا این كه وحى از جانب پروردگار جلیل رسید: " اى ابراهیم! گریه تو بر فرزندت اسماعیل اگر او را به دست خود ذبح مى كردى، فدا كردم به گریه اى كه تو بر حسیـــــن(علیه السلام) و شهادتش كردى و بدین سبب بالاترین درجات اهل ثواب در مصیبت ها را به تو دادم."
در پایان امام رضا(علیه السلام) فرمود: این است مفهوم قول خداوند عز وجل؛ «وَ فَدَیناهُ بِذِبْحٍ عَظِیمٍ» 12
آری! این است «ذبح عظیم». ذبح عظیمی که بخاطر آن خدا از ذبح اسماعیل گذشت. و قربانی ابراهیم را نپذیرفت تا نسل او بماند و به ذریه پیامبر آخرالزمان برسد و فرزندی از این پیامبر بیاید و ذبح عظیم...
« حسیــــــــــن » است آن ذبحی که خدا میخواهد. اوست که باید در راه معشوق به قربانگاه برود و خنجر را بر حنجر حس کند و این بار خنجر بِبُرد و ...
اوست که باید دست پسر خود بگیرد و به قربانگاه ببرد و به خنجر ها بسپارد... و مسئله اینجاست که خنجر های قصه ی « حسیــــن » همگی می بُرند... نمیدانم ابراهیم هم به اسماعیل گفت که «کمی برایم راه برو» یا نه ...
آری! «حسیـــــن» خود یک تنه هم ابراهیم است هم اسماعیل. هم سوز به قربانگاه بردن فرزند ( و نه فقط فرزند ) را می کشد و هم خود حنجر به خنجر می نهد.
اسماعیل باید بماند تا « حسیــــــــــن »ی بیاید و برای خدا ذبح شود...
و تو ای « حسیــــــــــن » چه جایگاهی داری پیش خدا که ذبح عظیمت خواند و از تو پذیرفت آنچه را که از ابراهیم خلیل الله نپذیرفت...
« حسیــــــــــن » ، « حسیــــــــــن » کردیم بوی محرم آمد ؛
السلام علی الحسین
و علی علی بن الحسین
و علی اولاد الحسین
و علی اصحاب الحسین
ولادت با سعادت هشتمین تختر تابناک امامت و ولایت حضرت علی بن موسی الرضا (ع) را به شما شیعیان محب علی و ال علی تبریک عرض می نماییم.
اگر چه قبر حقيقى سيدالشهدا (ع) در دلها و قلبهاست كه بناى آن از دوران كودكى در سرزمين دل شيعيان و عاشقانش گذارده شد؛ اما مرقد شريف آن حضرت همواره از آثار و بركات متعددى برخوردار بوده است .
ضريح مقدس و حرم مطهر امام حسين (ع) يادگارى از جان نثارى و فداكارى او و يارانش در راه خدا مىباشد. مرقدى كه جاى عترت آدميان براى ابد و دوام خواهد بود، و سزاوار است كه اين بارگاه شريف و غمانگيز و شور آفرين، همواره زيارتگاه مردم جهان شده و انسانها ، فداكارى و عشق و صفا را از خفتگان اين مرقدهاى شريف ، سرمشق گيرند.
حرم حسين كعبه دلهاست . و اين كعبه طوافگاه زائران و قبله اميدواران و دارالشفاى دردمندان و پناهگاه توبه كنندگان و گنهكاران است.
آرى، عاشقان كويش و دلباختگان رويش ، پروانهوار خود را در اطراف ضريح مطهرش گردانيده و به آتش عشق و محبت او، پر و بال خويش را مىسوزانند و اشك شوق و اشتياق بر چهره و رخسار مىافشانند، و بر مظلومى و مصيبتهاى او و خاندانش ناله سر مىدهند براستى «اين چه شمعى است كه جانها همه پروانه اوست».
برگرد حريم تو ، كه دست طلب ماست
چون دامن شمعى است، كه پروانه بگيرد
الحديث:
قال على بن ابيطالب (ع) :
»عليكم فى شهر رمضان بكثرة استغفار و الدعاء فاما الدعا فيدفع عنكم به البلاء و اما الاستغفار فتمحى به ذنوبكم. (1)
ترجمه: بر شما باد در ماه رمضان به استغفار و دعاى زياد. اما دعاهاى شما دافع بلا از شماست. و اما استغفار شما از بين برنده گناهان است.
توضيح:
از وظايف روزه داران در اين ماه، دعا و درخواستحوايج از حضرت حق است كه بنده احساس نياز به پيشگاه بى نياز كرده، و دستهاى احتياج خويش را به درگاه او دراز مىكند.
روزهاى ماه رمضان
الحديث:
قال رسول الله (ص) :
ايها الناس انه قد اقبل اليكم شهر الله بالبركة و الرحمة و المغفرة، شهر هو عند الله افضل الشهور، و ايامه افضل الايام و ليالى افضل الليالى و ساعاته افضل الساعات . (2
با نزدیک شدن به جشن بزرگ منجی دو عالم بشریّت حضرت صاحب الزمان (عج) تعالی فرجه الشریف و برگزاری مراسم جشن بزرگ منتظران مهدی (عج) از همه ی علاقه مندان به شرکت در برگزاری هر چه بهتر مراسم دعوت می شود تا با نظرات خود به شکیل تر شدن مراسم کمک نمایند.
لطفا با ارسال نظرات خود در بخش نظرات مطلب با عنوان * لبیک بگو * ما را در انجام هرچه بهتر و درخور شان امام زمان (عج) یاری نمایید.
اذان و اقامه
پيامبر صلي الله عليه و آله مولود بزرگوارش را در آغوش گرفت و در گوش راستش اذان گفت و در گوش چپ او اقامه راخواند (1) و در خبر آمده است که: «اين عمل، نگهدارنده نوزاد از شيطان رجيم است» (2) .
نخستين صدايي که به گوش حسين عليه السلام رسيد، صداي جدش حضرت پيامبر صلي الله عليه و آله بود؛ نخستين کسي است که به سوي خدا روي آورد و مردم را به طرف او خواند و سرود آن صدا: «اللَّه أکبر لا إله إلّا اللَّه...» بود.
میلاد با سعادت
امام حسین علیه السلام و حضرت اباالفضل علیه السلام و امام سجاد علیه السلام
مبارک باد.
از جمله زيارات شريفه، زيارت ناحيه مقدسه است که منسوب به حضرت مهدي آل محمد (عج) مي باشد. يکي از فقرات زيارت مزبور، اين جمله است:
«وَ لَئِن اَخَّرتَنِي الدُّهُور وَ عَاقَنِي عَن نَصرِکَ المَقدُور لاُ ندِبَنَّّ عَلَيکَ صَباحَاً وَ مَساءَاً وَ لَاَبکَينَّ عَلَيکَ بَدَّلَ الدُّمُوعِ دَمَاً»
به ادامه مطلب بروید...
امام زمام (عج) در توقيعي مي فرمايند:
«تقوا پيشه کنيد، تسليم ما باشيد و کار را به ما واگذاريد که بر ماست شما را از سرچشمه سيراب بيرون آوريم چنانکه بردن شما به سرچشمه از سوي ما بود ... به سمت راست ميل نکنيد و به سوي چپ نيز منحرف نشويد.» (1)
توجه به آن حضرت همراه با محبت
امام زمان (ع) در توقيع شريفي خطاب به شيعيان مي فرمايند: «توجه خود را همراه با محبت و دوستي به سوي ما قرار دهيد و در مسير دستورات روشن و قطعي دين حرکت کنيد که همانا من براي شما خيرخواهي مي کنم و خداوند گواه است بر من و شما و اگر نبود علاقه ما به نيکو بودن شما و رحمت و مهربانيمان بر شما، به سخن گفتن با شما نمي پرداختيم.»(2)
به ادامه مطلب بروید...
امام صادق عليه السلام فرمودند: مكه سخن گفت به كرامت هاى خداوند تفاخر نمود و گفت : كيست مانند من و حال آنكه خانه خدا روى من بنا شده و مردم از اطراف به جانب من مى آيند، چون مكّه تفاخر نمود وحى شد، كه اى مكّه بجاى خود باش ، نيست فضل خانه كه سبب فضل تو است در جنب فضل كربلا، مگر به مانند سوزنى كه در دريا فرو برند، پس چه اندازه آب از دريا برميدارد،و اگر خاك كربلا نبود تو را فضيلت نميدادم ، و اگر...
به ادامه مطلب بروید ...
روز هشتم ربیع‌الاول سال 260 هجري، روز درد آلودي در شهر سامراء بود خبر شهادت امام عسكري (ع) در عنفوان شباب همه جا را فرا گرفت. بازارها تعطيل شدند و مردم شتابان و گريان به سوي خانه امام رفتند. مورخان اين روز غمبار را به روز قيامت تشبيه كرده‌اند، چرا؟ چون توده‌هاي محرومي كه مهر و محبت خود را نسبت به امام، از ترس سركوب نظام هميشه در خود نهان مي‌داشتند، آنروز عنان عواطف خروشان خويش را از كف دادند.
به ادامه مطلب بروید...
